04 January 2015

2014 Biterken



Bu sefer yıl sonu yazısı yazmak için zorlandığımı belirtmem gerek. Çok özel bir sebebi yok aslında..Sadece kırgınlığım zamanın bu kadar hızlı geçmesine olsa gerek...

Mini alışverişkolik hala kreşe başlamadı. Herkesin tepkisine ve ısrarına rağmen üstelik. O benim hala miniğim, cücüğüm...Okula gitmek için çok küçük olduğuna inandığım, birlikte geçirdiğim her dakikadan tarifsiz bir keyif aldığım, gözümün önünden ayırmaya kıyamadığım minnoşum. Bu yılı da birlikte tamamladık. Önümüzdeki sene bize ne gösterecek bilemiyorum.

Bu yıl 2013'ten ne kadar farklıydı anlatmak mümkün değil. Bu yıl Ece ile sınırsız bir sohbet başladı, tarifi olmayan zevkli sohbetler..her şeyi sorguladık, her şeyi tartıştık ve birlikte çıkarımlarda bulunduk. Birbirimize şakalar yapar olduk, aslında Ece benimle kafa bulur oldu desem daha doğru olabilir:

-Anne, Noel baba bizim evimize nereden girecek? (Sabah 09:30)
-Iııı..eee Ececim..
-Mete: Kaloriferden kızım...
-Kihkihkih..Babaaaa
-Ececim Noel baba uslu çocuklara hediye getirebilmek için mutlaka bir yol bulur ve...
-Anne, noel baba masallarda olur..
-??? !!!!!

Parklarda piknikler yaptık, çocuk tiyatrolarına, çocuk filmleri seyretmeye gittik. İlk sinema deneyimini yaşadık. 4 Aralık 2014'te, Devlet Opera ve Bale Sahnesi'nde "Akdeniz Esintisi"nin ilk perdesini ses çıkartmadan izledik. Tamam biraz talihsiz bir seçim olmuş olabilir ama, Gezici Festival'in çocuklar için hazırlanmış Kore filmlerini de izledik sayılabilir. Tabi ki hala alışveriş merkezlerini de fıldır fıldır geziyoruz. Üstelik artık renk seçimleri mini alışverişkoliğin..

Bu yıl çok her gün bizimle olan sevgili Sevgi Hanım'ın ardından, geceleri Ece'nin yanında kalarak, Mete'ye ve bana nefes aldıran Bilge Ablamız girdi hayatımıza. Ece'nin anneannesini, babaannesini ve dedelerini çok yormamak, geceleri uykusuz bırakmamak adına kendisinden yardım alır olduk. Ailemize bu yıl onu da kattık. 

Ha bir de bu yıl evimize çok sevimli cümleler girmeye başladı: Ece'nin kuzeni Çağla ve çok sevgili dostlarımız Seçil ve Emre'nin çocukları Emek konuşmaya başladı. Artık hepsi birbirini anlar, bir odada kısa bir süreliğine de olsa birlikte oynar oldu.. 

Bu yıl şarkılar doldurdu salonumuzu..Ece'nin yazdığı şarkılar...Elma dediğinizde o anda elma için, havlu dediğinizde havlu için uydurduğu-pardon bestelediği-şarkılar...Öyle ki Pepee halt etmiş yanında...Tamam hakkını yemeyelim küçüğümün, Küçük kız, Ali Baba'nın çiftliği, küçük kurbağa ve Kırmızı balık da var ama yine de besteler sınırsız...Trafik kuralları ile ilgili şarkımı dinlediniz mi diyen arka koltuk yolcusu kendisi...Hayır tabi ki öyle bilinen bir parça yok..o an yazıldı ve söylendi işte..

Bu yıl  iş için yine çok seyahat ettim ve o kadar şanslıyım ki Ece her seferinde beni öperek yolladı evden..dışarıda kalacağım her gece için yanaklarıma fazladan öpücükler bırakarak hem de..Her seferinde deliler gibi özleyerek girdim eve, o da beni sımsıkı sarılarak karşıladı.. 

Bu yıl da diğerleri gibi bol fotoğraflı ve video çekimli geçti. Hepsi arşivimizde güzelce yerlerini aldı. 

2015 bu yıldan daha iyi olmalı diye bir beklentimiz yok çünkü 2014 içinde defalarca şükrettik...Önce hep sağlığımıza, sonrasında ailemizin birlikteliğine, işimize, eşimize ve dostlarımıza varlıklarından dolayı şükrettik...defalarca, defalarca şükürler olsun...2015'te aynen böyle olsa ya...